ائتلاف ملی برای دموکراسی (NLD) خانم سان سوچی بیش از 80٪ آرا را در انتخابات عمومی نوامبر 2020 به دست آورد ، جرقه کودتا بود. دلیل مستقیم مورد استفاده جناح نظامی لغو انتخابات توسط کمیسیون ملی انتخابات میانمار در ایالت راخین ، بخشی از شان و کاچین بود.

طبق تجزیه و تحلیل کارشناسان ، حتی هنگام انتخابات در این مناطق ، پیروزی همچنان به NLD تعلق دارد.

آمریکا به “سلاح های چینی” اشاره می کند

در حقیقت ، تصمیم لغو انتخابات با مخالفت برخی کشورها از جمله ایالات متحده نیز روبرو شد. طبق استدلال کمیسیون ملی انتخابات میانمار ، راخین و بیشتر کشورهای شان ، کاچین در درگیری مسلحانه است ، بنابراین نمی تواند امنیت مردم را تضمین کند.

منشأ این درگیری ها از مرز میانمار: چین است.

منطقه مرزی میانمار و چین ، به ویژه ایالت راخین ، هنگامی که ارتش میانمار کارزاری برای از بین بردن گروه های اقلیت مسلح مسلح (EAO) را آغاز کرد ، در تنش های قومی فرو رفت و به شدت فوران کرد.

ظهور “ارتش آراکان” (AA) خودخوانده با مناطق عملیاتی واقع در ایالت راخین مشکلات زیادی ایجاد کرده است. AA از 1 ژانویه 2019 تا انتخابات عمومی نوامبر 2020 بارها با ارتش میانمار در ایالت های راخین و چین درگیر شده است.

طبق مرکز تحقیقات استیمسون (ایالات متحده آمریکا) ، وجود AA با گروه های مسلح مورد حمایت چین مانند ارتش مستقل کاچین (KIA) و ارتش متحد ایالات متحده (UWSA) ارتباط نزدیکی دارد. این دو گروه قدرتمند مسلح با بهترین پتانسیل مالی با پایگاه در میانمار و چین هستند.

از نظر سیاسی ، AA عضو کمیته فدرال مشاوره سیاسی و مذاکرات است ، گروهی شامل 7 گروه EAO در شمال میانمار به رهبری UWSA. از نظر نظامی ، AA عضو اتحاد شمال است که شامل KIA ، ارتش آزادیبخش ملی Taang و ارتش اتحادیه ملی دموکراتیک میانمار است.

به گفته محقق یون سونگ ، با توجه به این رابطه دیرینه ، بسیاری از مردم ممکن است نتیجه بگیرند که چین می تواند با فشار بر KIA و UWSA به درگیری در Rakhine پایان دهد.

در صورت تثبیت اوضاع در راخین ، خود چین بزرگترین ذینفع خواهد بود. این کشور در ابتدای کمربند چین ، جاده ، راهی مستقیم به اقیانوس هند برای پایان دادن به وابستگی به تنگه مالاکا ، روی بسیاری از پروژه های مهم متمرکز شده است.

پکن با رهبری غیرنظامی میانمار از جمله خانم سان سوچی روابط دوستانه برقرار کرده است. با این حال ، پروژه های بلند پروازانه پکن در راخین تحت دولت غیرنظامی باقی ماند ، که پس از دریافت توصیه های “دیپلماسی به دام انداختن بدهی” محتاط تر بود.

این نظریه وجود دارد که اگر پکن به AA برای ایجاد ثبات در ایالت راخین فشار آورد و انتخابات در آن کشور لغو نشود ، احتمالاً کودتایی در میانمار رخ نخواهد داد.

اما چرا چین این کار را نمی کند؟

یون سونگ محقق گفت به نظر می رسد پکن کنترل AA را از دست داده است. “پس از حملات آگوست 2019 ، گفته می شود که چین نگرانی های خود را ابراز کرده و AA را تحت فشار قرار داده است ، اما نتیجه ای نداشته است. در حقیقت ، شواهد فزاینده ای وجود دارد که نشان می دهد این امکان وجود دارد. کنترل AA در چین محدود است.” . خورشید پرسید.

اولین، AA سرزمینهای زیادی را در میانمار بزرگ کرد و به دست آورد و خود را در ایالت راخین مستقر کرد که همیشه مغرضانه علیه مقامات غیرنظامی و ارتش بوده است. درخواست مالی و سیاسی به AA کمک کرد اعضای جدید بیشتری مانند “ببر بالدار” را به خدمت بگیرد.

دوشنبه ، AA دیگر مانند گذشته تحت حمایت گروه های بزرگتر زندگی نمی کند. با بودجه قابل توجه از طریق قاچاق انسان و سایر فعالیت های غیرقانونی و همچنین کمک های حامیان AA در داخل و خارج از میانمار ، AA ممکن است به جای اعتماد به UWSA ، سلاح های خود را تولید کند.

نهایی ، AA به طور فزاینده ای از حمایت قوی مردم Rakhine برخوردار می شود و “نماینده مردم” راخین می شود.

“چین به عنوان خالق و حامی” جنگ مردم “، قدرت و اهمیت حمایت مردمی را درک می کند. افزایش حمایت از AA در راخین چین را مجبور می کند تا از تماس خودداری کند. “خانم سان توضیح داد:” تماس با این نیرو به دلیل تمرکز بیش از حد راخین بر منافع مهم اقتصادی پکن است. “

به گفته کارشناس مرکز استیمسون ، دیدن چین به عنوان “کلید” برای حل درگیری ها در ایالت راخین راه به جایی نخواهد برد.

تا زمانی که ارتش میانمار پیروزی قاطعی بر AA نداشته باشد ، بهترین راه مذاکره و یافتن سازش است. پکن گزینه دوم را انتخاب می کند ، زیرا اگر جنگ در راخین آغاز شود ، چین آسیب زیادی خواهد دید.

چین در میانمار متصل شد

پس از انتخابات سراسری سال 2015 ، میانمار وضعیت “ایالتی درون یک ایالت” را دریافت کرد که یک کشور به عنوان دولت NLD انتخاب شد و دیگری کشور نظامی. دولت خانم سان سوچی حرف چندانی برای تأثیرگذاری بر ژنرال ها نداشت.

چین کشوری است که این موضوع را به بهترین وجه درک می کند و همیشه سعی کرده است تعادل و حفظ صلح با هر دو کشور را حفظ کند. وانگ یی وزیر امور خارجه چین در سفر خود در ژانویه 2021 با مشاور ایالتی سان سوچی و فرمانده کل ارتش ارتش مینگ اونگ هلاینگ دیدار کرد.

داخل، آقای وونگ نقی ابراز امیدواری کرد که پروژه های چین – کریدور اقتصادی میانمار (CMEC) به زودی از سر گرفته شود و به راحتی اجرا شود. در سپتامبر 2020 ، وزیر خارجه چین نیز شخصاً به میانمار رفت تا از بن بست پروژه های CMEC عبور کند.

مانند بسیاری دیگر از متخصصان جنوب شرقی آسیا ، موری هیبرت ، محقق در مرکز مطالعات استراتژیک و بین المللی (ایالات متحده آمریکا) ، گفت ارتش میانمار چین را دوست ندارد و پکن نیز محتاط است.

هیبرت گفت: “من فکر می کنم رابطه پکن با دولت سان سوچی از روابط نظامی بهتر است.”