یادداشت ژاپنی خطاب به دبیرکل سازمان ملل آنتونیو گوترش در 19 ژانویه 2021 بود.

این یک سند رسمی طرف ژاپنی در اعتراض به یادداشت CML / 63/2020 است که چین در سپتامبر 2020 به سازمان ملل ارائه داد.

این روش ژاپنی برای ارائه آخرین موقعیت “جایگزینی” چین در نظر گرفته می شود ، با استفاده از پاورقی CML / 63/2020 برای مقابله با پاورقی های قبلی از انگلیس ، فرانسه و آلمان.

به طور خاص ، در 16 سپتامبر سال 2020 ، وزارتخانه های امور خارجه انگلیس ، فرانسه و آلمان یادداشتی را علیه 7 یادداشت چین به سازمان ملل ارسال کردند.

در یادداشت مشترک این سه کشور اروپایی بر اظهارات اولیه تأکید شده است که “قانون تاریخی” ساخته شده توسط چین اگر بر اساس کنوانسیون 1982 سازمان ملل در مورد قانون دریا (UNCLOS) باشد ، پوچ است.

در 18 سپتامبر یا دو روز بعد ، چین یادداشت جدیدی را در پاسخ به یادداشت مشترک برای انگلستان ، فرانسه و آلمان که در بالا ذکر شد ، CML / 63/2020 ارسال کرد.

تمام نظراتی که بسیاری از کشورها به سازمان ملل ارسال کرده اند برای ارائه مواضع و اظهارات خود در مورد موضوع مربوطه ، در این مورد دریای چین جنوبی معتبر هستند. این روشی است که برای حل و فصل اختلافات “علامت قانونی” باقی می گذارد و بعداً دیدگاه را حفظ می کند.

بنابراین ، ژاپن آخرین کشوری است که درمورد موضوع دریای چین جنوبی یادداشتی را به سازمان ملل صادر کرده است.

در یادداشت ، ژاپن موارد زیر را بیان می کند: “ژاپن به عنوان عضوی از کنوانسیون حقوق دریای سازمان ملل (UNCLOS) این موضع چین را رد می کند که” ترسیم تقسیم سرزمینی خطوط اصلی دریایی چین به جزایر و سنگهای دریای جنوب چین مطابق با UNCLOS و قوانین مشترک بین المللی است. “

UNCLOS شرایط را برای اجرای کامل و مشخص در ابتدای کار ایجاد کرد ، در حالی که چین قادر به استناد به مقررات مربوطه UNCLOS برای حمایت از قانونی بودن این خطوط اساسی نبود. هیچ چیزی وجود ندارد که یک کشور عضو بدون رعایت شرایط تعیین شده توسط UNCLOS استفاده از خطوط اساسی را توجیه کند. “

در پاراگراف بعدی ، ژاپن در یادداشت CML63 / 2020 اشاره مجدد چین به آزادی ناوبری و پرواز بیش از حد در دریای چین جنوبی را تکرار کرد.

طرف ژاپنی مجدداً تأكید كرد كه “آزادی ناوبری و ترانزیت باید در دریا و هوا در اطراف و سایتهای دریایی كه جزر و مد تعریف می شوند تضمین شود ، اما آنها خود دریا و سرزمین هوایی ندارند ، همانطور كه ​​در تصمیم دریای چین جنوبی اعلام شده است. 12 ژوئیه 2016 ، که ذاتاً نهایی و برای کلیه مدعیان لازم الاجرا است.

با این حال ، مطابق یادداشت ژاپنی ، چین “این تصمیم را به رسمیت نمی شناسد و می گوید” بر حاكمیت “دریا و هوا در اطراف و سازندهای تعریف شده به عنوان سواحل كم عمق است. این زمان شناور “.

طرف ژاپنی همچنین گفت: “چین همچنین مخالف هواپیماهای ژاپنی در منطقه اطراف سنگ وانگ هان است و در عین حال در تلاش است آزادی هوا در دریای شرقی را محدود کند.”