در تاریخ 27 ژانویه ، گاردین به نقل از EIU پیش بینی کرد کشورهایی مانند انگلیس ، ایالات متحده ، اسرائیل و اعضای اتحادیه اروپا “دامنه وسیعی از واکسیناسیون” – یعنی. واکسیناسیون برای گروههای دارای اولویت آسیب پذیری و اکثریت جمعیت – تا پایان سال 2021.

دومین گروه باقی مانده از کشورهای پیشرفته به هدف خود در زمینه ایمن سازی تا اواسط سال 2022 و گروه کشورهای در حال توسعه و پس از آن در پایان همان سال تحقق می یابد.

با این حال ، طبق EIU ، 84 از فقیرترین کشورهای جهان تا سال 2023 واکسن کافی علیه COVID-19 نخواهند داشت. کمبود واکسن تا نیمه اول این دهه ادامه خواهد داشت.

آگات دمار ، نویسنده گزارش ، گفت: “این وضعیت سیاسی و اقتصادی جهانی ، گردشگری و تقریباً همه چیز را شکل خواهد داد.”

اواخر سال گذشته ، پس از اعلام ایمنی و بسیار موثر بودن واکسن ها ، نور انتهای تونل باز شد. اما در این میان ، انتظار می رود شیوع در بسیاری از کشورها تا یک سال دیگر ادامه داشته باشد.

پیش بینی های EIU مبتنی بر تجزیه و تحلیل عوامل توافق واکسن ، تأمین و تولید و همچنین زیرساخت های اجرای ایمن سازی و اطمینان عمومی در حدود 200 کشور است.

بزرگترین موانع فرایند واکسیناسیون تهیه مواد واکسن ، تولید محدود ، تأخیر در زایمان ، زیرساخت های پزشکی ضعیف در برخی کشورها و کمبود کارکنان بهداشتی آموزش دیده است.

در کشورهایی مانند هند و چین ، با جمعیت زیادی که در مناطق وسیعی پراکنده شده اند ، دسترسی به همه افراد در دورترین مناطق آسان نیست. در عین حال ، در ژاپن تردید عمومی در مورد واکسن ، تحقق هدف واکسیناسیون در سال جاری را برای کشور دشوار خواهد کرد.

گزارش EIU همچنین Covax ، ائتلاف جهانی تقسیم واکسن را زیر سال می برد که در این سال دوز کافی به 27٪ از جمعیت کشورهای عضو ، از جمله بیش از 92 کشور درآمدزا ، تحویل می دهد. این برنامه قرار است ماه آینده واکسن تحویل داده شود و اولین زایمان ها را در هر کشور در این هفته اعلام کند.

در همین حال ، EIU پیش بینی می کند که توزیع ناموزون واکسن ها می تواند تولید ناخالص داخلی جهانی را تا 9 میلیارد دلار در سال جاری با کاهش مصرف در کشورهای واکسینه نشده ، که هنوز زندگی عادی در آن باز نمی گردد ، هزینه کند.